کانسار روی-سرب چاه‌میر،کی از کانسارهای مهم روی-سرب رسوبی-بروندمی (SEDEX)(نظیر کوشک، زریگان، چشمه‌فیروزی و دره‌دهو) می‌باشد که در توالی آتشفشانی-رسوبی کامبرین پیشین تشکیل گردیده است. سنگ میزبان کانسار چاه‌میر شامل سیلت شیلی آهکی دارای مواد‌آلی و شیل توفی می‌باشد که، توسط نفوذی‌های مافیک قطع شده است.

کانسار چاه‌میر براساس ساختار، نوع و شکل کانی‌سازی به سه بخش قابل تقسیم است: (الف) بخش ضخیم و توده‌ای با کانی‌سازی عیار بالا(Vent Complex Facies) (ب) بخش نازکتر لایه‌ای و لامینه با عیار پایین اقتصادی (Bedded Ore Facies) (ج) بخش رسوبی-هیدروترمال دورشونده با کانی‌سازی محلی وعیار پایین (Distal Sedimentary/Hydrothermal Facies). کانی‌های سولفیدی اصلی شامل پیریت، مارکاسیت، اسفالریت، گالن و بصورت کمتر کالکوپیریت است که به‌شکل لامینه، فرامبوئیدال، دانه‌پراکنده و نواری در رخساره Bedded Ore و بصورت توده‌ای، رگه‌ورگچه‌ای، جانشینی و برشی‌شده در رخساره Vent Complex تشکیل شده‌اند.

کانسار چاه‌میر، با ذخیره‌ احتمالی بیش از یک میلیون تن ماده‌معدنی و عیار روی ۶٪ و سرب ۲٪، دارای منطقه‌بندی قوی از نظر فلزات پایه می‌باشد، بطوری‌که میزان نسبت‌های Zn/Pb، Pb/Ag و Zn/Fe به سمت بخش فوقانی کانسار افزایش یافته درحالی که نسبت Pb/Zn و Cu/(Zn+Pb) به سمت بالا کاهش می‌یابد.