شکست هیدروژنی (ایزوماکس) - (Hydrocracking (Isomax
شکست هیدروژنی یا هیدروکراکینگ Hydrocracking یک فرآیند شیمیایی کاتالیستی است. در فرایند پالایش نفت خام از این روش برای تبدیل نفت خام به مواد با ارزش تر مانند: بنزین، سوخت جت، نفت سفید و سوخت دیزل استفاده میشود. این فرایند در دماهای بالا (۴۲۵–۲۶۰ سانتی گراد) و فشار بالا (۱۷–۷ مگاپاسکال) انجام میشود. این فرایند شامل دو مرحله میباشد: کراکینگ کاتالیستی و هیدروژناسیون؛ که در طی این مراحل خوراک ورودی، در حضور هیدروژن به محصولات با ارزش افزوده بیشتر شکسته می شود. این فرایند در فشار و دمای بالا و با حضور کاتالیست و هیدروژن انجام میشود. این فرایند به عنوان یکی از فرایندهای مبتنی بر هیدروژن (Hydro Processing) محسوب می شود. وظیفه اصلی این فرایند به نوعی تبدیل فراورده های میانی و نامرغوب یک پالایشگاه به محصولات با ارزش همچون بنزین و میان تقطیرها است. نکته ی مهم دیگر در ارتباط واکنش هیدروکراکینگ این است که تعیین پارامترهای سینتیکی و ضرایب استوکیومتری این واکنش و بررسی سینتیکی واکنشهای گوگردزدائی و ازت زدائی در حضور هیدروژن، ابزاری لازم جهت مشابهسازی سیستم راکتوری هیدروکراکینگ برای طراحی صنعتی، کنترل راکتور و نهایتا دستیابی به دانش فنی Maximum Isomerezation) Isomax) برشهای سنگین نفتی و تبدیل آنها به فرآوردههای سبک و میان تقطیری (دیزل و کروسین) میباشد. هیدروکراکینگ برای خوراکهایی مورد استفاده واقع میشود که فرایندهای کراکینگ کاتالیستی یا تبدیل کاتالیستی در مورد آنها به سختی انجام میگیرد مانند نفت خامی که غنی از آروماتیکهای پلیسیکلیک بوده یا حاوی غلظتهای بالای ترکیبات گوگرد و نیتروژن که مسمومکننده کاتالیستها هستند، میباشد.
منبع : وب سایت دانشیاری