مهاربندهاي واگرا به دليل داشتن هر دو مزيت شکل پذيري و سختي مناسب، از دهه 70 ميلادي مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند. همچنين ديوار برشي فولادي نيز به دليل مزاياي عمده رفتاري، بيش از 4 دهه است که در طرح و تقويت ساختمان ها به کار گرفته مي شود. در اين نوشتار سعي شده است رفتار ترکيبي اين دو سيستم در سه حالت وجود ورق هاي کناري، وسط و کل دهانه و با ضخامت هاي مختلف ورق، پارامترهاي رفتاري سيستم مورد بررسي و مقايسه قرار گيرد. نتايج حاکي از افزايش جذب انرژي، مقاومت، سختي، شکل پذيري و ضريب رفتار سيستم نسبت به حالت مهاربند واگراست. در ادامه، نيز روابط تحليلي براي طراحي اين سيستم ترکيبي ارائه شده است.

دانلود فایل ضمیمه