به دليل وسعت شبكه هاي انتقال برق، همواره اين احتمال وجود دارد كه اين شبكه ها در اثر بروز خطاهاي مختلف، دچار شرايط اضطراري گردد. در اين حالت اگر اقدامات اصلاحي مناسب بر روي شبکه مذكور صورت نگيرد اين شبکه دچار ناپايداري شده و عملا خاموشي سراسري اتفاق مي افتد. در اين شرايط اضطراري معمولا از گزينه هايي مانند بارزدايي (قطع انرژي الكتريكي برخي از مصرف كنندگان) و جابجايي در ميزان توليد نيروگاه ها در مراكز پخش و توزيع نيروي برق، جهت كنترل شبكه انتقال برق استفاده مي گردد. اما همواره اين بحث مطرح بوده است که کمترين ميزان بارزدايي يا جابه جايي توليد جهت خروج شبکه انتقال برق از شرايط اضطراري به چه ميزان مي باشد. در اين مقاله، بر اساس يکي از روش هاي قدرتمند رياضي (مانند برنامه ريزي غيرخطي)، که يکي از ابزارهاي تحليلي رشته مديرت صنعتي مي باشد، جهت تحليل و بهينه سازي بارزدايي و جابجايي توليد استفاده مي گردد. در نهايت مدل فوق به همراه الگوريتم طراحي شده، در يك شبكه توزيع انرژي الکتريکي (شامل هشت ايستگاه توزيع انرژي) مورد آزمون و شبيه سازي قرار گرفته تا ميزان كارايي و برتري اين روش نسبت به روش هاي ديگر مشخص گردد.

دانلود فایل ضمیمه