چرخه حيات نيروگاه هاي حرارتي با توليد گازهاي گلخانه اي همراه است، بنابراين چنانچه مواد آلوده کننده نيروگاه و حد اثرگذاري هر يک از اين مواد در آلوده کردن هوا شناسايي نشود، سلامت جسمي و رواني شهروندان با خطرهاي جدي مواجه خواهد شد. بر همين اساس، اين پژوهش با هدف اندازه گيري مواد آلاينده نيروگاه حرارتي تبريز و تاثيرات آن در آلوده کردن هواي کلانشهر تبريز و نيز آثار آن در ايجاد فشار روحي- رواني بر شهروندان انجام گرفت. براي اندازه گيري مواد آلاينده نيروگاه از روش GWP100 و براي اندازه گيري فشارهاي روحي و رواني شهروندان از پرسشنامه هاي سنجش DASS21 و مارکهام استفاده شد. نتايج نشان داد که بيشترين مواد آلاينده خروجي از نيروگاه تبريز CO2 و NOx است. حجم اين مواد در فصول سرد بيشتر از فصول گرم است. همچنين يافته ها در بخش تاثيرات آلودگي هوا بر فشارهاي روحي و رواني شهروندان نشان داد که آلودگي هواي ناشي از فعاليت نيروگاه به شدت فشار روحي و رواني شهروندان را افزايش داده است، به نحوي که احساس تغيير در الگوهاي رفتاري روزمره، احساس ياس و نااميدي در زندگي، استرس و فشار رواني به ترتيب با 0.567، 0.511 و 0.503 داراي بيشترين همبستگي بوده اند که در فصل زمستان ديده شد. نتايج آزمون رگرسيون نيز نشان داد که 29.32 درصد تغييرات واريانس فشار رواني ناشي از آلودگي هواي چرخه حيات نيروگاه تبريز است. به علاوه يافته هاي پژوهش نشان داد که در مناطق نزديک نيروگاه حرارتي تبريز، شدت آلودگي و فشار رواني بيشتر از مناطق دورتر است. به دليل جهت ورزش بادها که به طور مستقيم گازهاي گلخانه نيروگاه را به سمت شهر تبريز انتقال مي دهد، بهتر است طي يک برنامه ميان مدت، محل نيروگاه تغيير يابد يا سوخت نيروگاه جايگزين شود.

دانلود فایل ضمیمه